Nowa piłka=nowa miłość

Hej, jak możecie wywnioskować z tytułu posta, i zdjęcia powyżej mamy nową piłkę :) Wczoraj ją kupiłam z zwykłym sklepie zoologicznym, bo potrzebowaliśmy jej na "gwałt". Ostatnio okazało się, że metalowa "bombka" po M&M'sach z promocji świątecznej stała się idealnym prototypem piłki "jolly ball" którą mam zamiar kupić. Jednak nie przejdzie na dłuższą metę, bo Piano tak z nią wojował, że jest cała powyginana i poobijana. Wypróbowałam też zwykłą piłkę "do nogi" ale jest za duża i nie chce uciekać. Zresztą, wszystkie małe, dotychczasowe piłki (2) Piano zostały brutalnie zgryzione i zjedzone. Więc tak czy siak musiałam jakąś kupić, bo przy aportowaniu można nią dalej rzucić niż szarpakiem. Więc stwierdziłam, że Jolly odłożymy na później a teraz potrzebna taka tam zwykła piłeczka. ALE wiedziałam, że nie może mieć normalnego rozmiaru, bo gdy będzie spokojnie mieściła się Piano do paszczy to szybko ją zje, a jeśli kiedyś zapomnę ją zabrać, i Piano zostanie z nią sam na sam, to mam to jak w banku. Zastanawiam się nad kupnem piłki z konga, może będzie wytrwalsza, ale nasza lista planowanych zakupów jest bardzo długa.

Zaczynajmy.
Jest różowa, a jak wiemy psy rozróżniają kolory: zielono-żółty i niebiesko-fioletowy, myślę że nie zlewa się z trawą i można ją zobaczyć bez problemu. Duża piłka z lekkim trudem mieści się Piano do paszczy, to na + Jest z Trixie, więc myślę, że bardzo szybko się nie rozleci :D Ma duże dziurki, do których planuję wpakować trochę masła orzechowego i poprzyklejać tam jakieś smaczki, zajmie to na jakiś czas Pianusa.

 A i największy plus-piszczy, Piano kocha wszystko co piszczy, a muszę przyznać w kolekcji mamy naprawdę wnerwiające przedmioty piszczące, natomiast dźwięk tej nie jest drażniący jak na piszczałkę. A wrażenia? cóż, mi się podoba, ale to nie moje odczucia są tu najistotniejsze. Pies zachwycony, od razu jak ją zobaczył, chciał się skręcić, żeby ją powąchać, a jak rzuciłam mu ją na koniec podwórka, to zobaczyłam tylko jeden wielki sprint. Muszę przyznać, że Piano jest jak przystało na bordera-bardzo szybki, z prędkością światła biega za Tofikiem, który wprost unosi się nad ziemią, ale w takim stanie jeszcze nigdy go nie widziałam ;) Tak strasznie się rozpisałam, ale dochodzę do wniosku, że lepiej pisać sporo i dodawać zdjęcia, żeby było i do poczytania i do pooglądania :)

Jedyny minus tej piłki, to właśnie to, że słabo się odbija. Trzeba użyć dużo siły, żeby odbiła się na wysokość wyższą niż kolana. Może to kwestia jej tekstury, może tego, że ma powietrze w środku. Mimo to nie żałuję tego zakupu, bo tak jak pisałam ta piłka byłą nam potrzebna, a ma więcej plusów niż minusów. A i jeszcze jedna kwestia... zapach. Powiem szczerze, że nie ma jakiegoś konkretnego zapachu, ale nie śmierdzi okrutną gumą, bo wtedy Piano na pewno by jej nie ruszył :)

Plusy
+ jest duża
+ ma zagłębienia, do których można wpakować jedzenie
+ piszczy
+ Piano ją pokochał
+ nie śmierdzi i nie pachnie
+dobra widoczność

Minusy:
-słabo się odbija

W następnym poście, będziecie mogli przeczytać jak uczyłam Piano dostawiać i nie rusz ;)
Za zdjęcia dziękujemy Zuzi R.